Hegel, Tüze Felsefesi, 1821
İSTEMEYEN İSTENÇ; OLUMSUZ ÖZGÜRLÜK;
HİNDUİZM; POLİTİK FANATİZM; DEVRİM VE TERÖR
§ 5
İstenç (α) arı belirlenimsizlik öğesini ya da ‘Ben’in arı kendi içine yansımasını kapsar ki, bunda her sınırlama, doğa, gereksinimler, istekler ve dürtüler yoluyla dolaysızca bulunan ya da hangi yolla olursa olsun verili ve belirli olan her içerik çözülür; saltık soyutlamanın kısıtlanmamış sonsuzluğu ya da evrensellik, kendi kendisinin arı düşüncesi.
Bu olumsuz özgürlük ya da Anlağın özgürlüğüdür. — Bu boşluğun özgürlüğüdür ki edimsel bir şekil kazanarak tutkuya yükselir, ve dahası, salt kuramsal kaldığı zaman dinde kendini Hintlinin arı meditasyon fanatizmine biçimlendirirken, buna karşı edimsel dünyaya döndüğü zaman, dinde olduğu gibi politik alanda da, tüm yerleşik toplumsal düzeni yıkma fanatizmi ve bir düzen istediklerinden kuşku duyulan bireylerin ve yeniden ortaya çıkmaya çalışan tüm örgütlerin ortadan kaldırılması şeklini alır. Bu olumsuz İstenç ancak birşeyi yok ederken varoluşunun duygusunu yaşar. • |